Voorgeschiedenis
De oprichting van de Stichting `Een Handreiking` in 1993 gebeurde destijds om hulp te kunnen verlenen aan een project in Roemenië, waarvoor de oprichters, Herman en Truus Nieboer, zich garant stelden. De doelstelling is echter bewust veel ruimer geformuleerd.
In de beginjaren steunde de Stichting met name projecten in Oost-Europa in samenwerking met de Stichting Bichis-Bükkös te Houten en de hongaars-roemeense kerk ter plaatse. De Nederlands Gereformeerde Kerk te Groningen leverde daarbij een belangrijke bijdrage. Tot 1996 gaven wij hulp bij het aanschaffen van landbouwmachines voor het dorpje Istihaza, waardoor de leef- en werkomstandigheden van de inwoners aanzienlijk verbeterden.
Vanaf 1994 kwamen ook doelen in India in het vizier in de vorm van steun bij kerkbouw, bekostiging van studie en/of andere individuele hulpverlening, uitgave van 1000 stripbijbels, ondersteuning van een evangelist, aanschaf spelmateriaal voor een kinderhuis enz. Verder verleende de Stichting naast individuele hulp aan individuen en/of gezinnen af en toe financiële steun aan slachtoffers van natuurrampen e.d.
Doordat al vrij spoedig donateurs gevonden werden voor het project in Roemenië, kon de hulpverlening uitgebreid worden naar andere doelen.
In 1996 werd gekozen voor een nieuw hoofdproject in India: de financiële ondersteuning van een predikantsgezin Susai in Bangarapet (Zuid-India), dat zich ontfermde over ter dode opgeschreven ongewenste meisjes-babies. Op basis van de steun van de eerder genoemde kerkelijke gemeente te Groningen en de financiële bijdragen van individuele donateurs kon de Stichting zich garant verklaren voor de exploitatie van een gezinshuis met 16 plaatsen. Dankzij deze garantie werd een eenmalige (ontwikkelingsgeld-)bijdrage verkregen voor de bouw van een passend onderkomen voor een dergelijk groot 'gezin'. Door de bouw van dit gezinshuis ontstond a.h.w. een sneeuwbaleffect, waardoor in de loop van 1998 (dankzij bijdragen van velen) ook nog een centrum voor beroepstraining kon worden gebouwd.
Binnen de grotere organisatie, waar het gezinshuis onder zou gaan vallen, was in 1997 nog geen sprake van gerichte hulpverlening aan kinderen.
Samuel Moses, oudpupil van een kinderhuis in India en sinds 1975 'gesponsord' door de Nieboers, zette deze tak van hulpverlening op en bouwde die geleidelijk uit. Hij maakte al spoedig een begin met het opzetten van dagcentra in achterafgelegen plattelandsdorpjes, waar kleuters uit zeer arme gezinnen konden worden opgevangen, wanneer de ouders op het land werkten. Daarnaast werden oudere kinderen in staat gesteld om onderwijs te volgen, doordat gezorgd werd voor schooluniformen, lesboeken e.d.
Omdat er in 1999 een breuk ontstond met de overkoepelende organisatie, waarvoor Sam Moses werkte, richtte hij in 2000 met onze steun de Helping Hands India Trust (HHIT) op als een tegenhanger van de Stichting `Een Handreiking`. In de loop van de volgende jaren ontwikkelde HHIT een allround hulpverleningspakket.
Zowel bij het Roemenië-project als bij het huidige hoofdproject in India, hebben we enkele keren verdubbeling van het bijeengebrachte bedrag voor een bepaald doel ontvangen van het Ministerie voor Ontwikkelings-samenwerking (NCDO).
Verder een eenmalige bijdrage van ICCO en van fuserende landbouw-organisaties; steeds voor periodes van drie jaar van een stichting voor ontwikkeling van dagbehandeling voor dagcentra in India; en van een kerkelijke gemeente, die drie van deze dagcentra als diaconaal project heeft geadopteerd. Ook ontvingen we enkele keren een bijdrage van een plaatselijke rommelmarkt.
Tenslotte werd in 2003/2004 door de organisatie World Servants Europe behalve een dienstencentrum (met kantoren en ruimten voor ontmoeting en cursussen) een dienstwoning neergezet voor Helping Hands India Trust, sinds 1999/2000 onze belangrijkste partner-organisatie.
De grondaankoop werd mogelijk gemaakt door de Stichting Alfa en Omega. Voor de inrichting en apparatuur werden subsidies verkregen van de Rotary-club Groningen-zuid, Cordaid, de stichting Christelijk Sociale Arbeid en de stichting Rommelmarkt Haren.
- In 1998 werd een aanvraag voor financiële steun ingediend door Cathedral Family Helper Project Trust
(CFHPT), een reeds langer bestaande christelijke organisatie, die in de slums van de miljoenenstad
Bangalore werkte en daar 5 dagcentra voor kleuters had.
Sinds 1999 ondersteunde eerst een landelijke en daarna een regionale stichting -die bevordering van
daghulp als doelstelling hadden- via de Stichting Een Handreiking de 5 dagcentra met 170 kleuters van
CFHPT in Bangalore .
- Sinds 2006 ondersteunen we in Bangarapet ook weer het gezin Susai, dat 5 pleegkinderen opvoedt.
- Sinds 2007 de organisatie Needs in Kolar Gold Fields. In 2011 moest deze samenwerking helaas worden
afgebroken.
Bij al deze projecten is Sam Moses onze verbindingsfiguur.